Prezentowany tu wykaz może być źródłem informacji dotyczącej lokalizacji i zasięgu wspomnianego pożaru, a tym samym – wieku mogielnickich domów drewnianych (czyli: które z nich odbudowano w 1861 r., a które są starsze?). Drewno pochodziło z Kompleksu Mogielnica, gdyż Kompleks Dąbrowa został zakupiony przez Komitet Leśny dopiero w roku 1884 – przy sposobności parcelacji majątku. „Wspólnota” powstała „urzędowo” tuż po 1846 roku, ale wyrąb lasu w tak pokaźnej skali wymagał zgody ówczesnych dziedziców Mogielnicy, którymi wówczas byli: Klementyna z Kozietulskich oraz senator Piotr Wichliński (jej drugi małżonek, po śmierci Śp. Józefa Walickiego) . Wszyscy oni okazali pełne zrozumienie i wyrazili zgodę na bezpłatny przydział drewna dla pogorzelców.

Inicjatywa obywatelska: nowe osiedle Mogielnicy

W 2022 r., w czasie trwania pandemii, wystosowałem do mogielnickiej Rady Samorządowej „Raport 40-lecia”, w którym obszernie zrelacjonowałem mój – czyli mieszkańca Mogielnicy – ogląd naszej gminnej rzeczywistości. Z dziennikarskiego nawyku umieściłem w nim także sporo krytyki. W odpowiedzi otrzymałem uprzejme, ale tylko zdawkowe podziękowanie i nic… – nadal „żyjemy po Bożemu”. Nie dowiedziałem się czy moje sugestie odebrano w kategoriach „oszołomstwa” dziwaka, który nie zna swojego miejsca w szeregu, czy też wyciągnięto z nich jakiekolwiek – przydatne dla interesu Mogielnicy – wnioski. Oczekiwałem, że zainicjuję dyskusję: co i jak warto zmienić? Tymczasem: najwyraźniej: Nic nie warto! Mogę rozpocząć moje „kibicowanie” realiom z życia Gminy przez kolejnych 40 lat! Stąd – w nawiązaniu do mogielnickiego kryzysu demograficznego i demograficznej zapaści – poniższa obywatelska inicjatywa: nowe osiedle mieszkalne Mogielnicy – tym razem przedstawiona publicznie.

W tym miejscu powtarzam – poniższa inicjatywa dotyka interesu mogielnickiej „Wspólnoty”, jest więc moją zachętą do działania w stylu: „Szczodry Wojtek z cudzej kieszeni”, ale też jest „Wspólnota” dla Mogielnicy „ostatnią , demokratyczną deską ratunku”! Chyba, że ktoś od demokracji woli oligarchię…

Propozycje do Programu Osadnictwa

1. Podjąć próbę powstrzymania regresu demograficznego Miasta i Gminy Mogielnica – inicjując Program Osadnictwa, który w głównej mierze winien być adresowany do nowych mieszkańców (spoza Gminy Mogielnica); Byłby on zarazem czynnikiem ożywienia gospodarczego i nowej koniunktury dalszego rozwoju miasta;
2. W nawiązaniu do treści pliku: „Kolejny zakręt dziejowy” – zbudować porozumienie z samorządem „Wspólnoty”, która akumuluje dziś zamrożone aktywa Mogielnicy i paraliżuje pokaźny zasób jej nie wykorzystywanych możliwości;
3. Zdecydować: czy decyzję o Programie Osadnictwa rozstrzygnąć w relacji z mogielnicką „Wspólnotą”, czy też potraktować temat szerzej – n.p.: zorganizować na ten temat gminne, stanowiące referendum mieszkańców?;
4. Opracować założenia do Programu Osadnictwa (czyli swoisty Regulamin) oraz kryteria naboru osadników – w pierwszej kolejności – z udziałem przedstawicieli wakujących w Mogielnicy profesji i specjalności zawodowych, n.p.: szklarz, kowal, stolarz, fotograf, serwisant komputerowy, srwisant instalacji fotowoltaicznych, urządzeń klimatyzacyjnych i in. – w intencji poprawy oferty lokalnych usług bytowych mieszkańców;
5. Podjąć starania pozyskania osadników spoza wschodniej granicy Polski (osób migrujących z terenów: Ukrainy, Białorusi, Litwy, Rosji – zwłaszcza ze środowiska legitymujących się „Kartą Polaka” bądź inaczej udokumentowanymi „polskimi korzeniami”);
6. Zachętą do zainteresowania akcją i do uczestnictwa w Programie Osadnictwa – proponuję uczynić przydział nieodpłatnych, normatywnie uzgodnionych działek gruntu (zgodnie z Regulaminem uczestnictwa) do mieszkalnej zabudowy siedliskami jednorodzinnymi (grunty wskazać, pozyskać i wyodrębnić geodezyjnie – z zasobu posiadania mogielnickiej „Wspólnoty”);
7. Jako wstępną (do rozważenia) propozycję lokalizacji Programu Osadnictwa, proponuję tzw.: „Łyse Góry” (bo: las iglasty, bliskie sąsiedztwo rzeki Mogielanki, suche, piaszczyste – czyli zdrowe – podłoże, w bliskiej odległości od majdanu „Wspólnoty”, z dogodnym dojazdem i dostępem od ul. Przylesie (drogi w kierunku Borowego, Przybyszewa i Falenic);
8. Wspólnie z Gminą rozważyć perspektywę rozszerzenia, dalszego udziału w Programie Osadnictwa mogielnickiej „Wspólnoty” – w postaci oferty: wytwarzania na terenie jej majdanu (na skład i na sprzedaż) gotowych elementów ściennych, do budowy drewnianych domów, w technologii lekkiej – szkieletowej: „Panel-Dom” (jako jednej z możliwych – ale przecież nie jedynej!), do wykorzystania w przedsięwzięciu;
9. Wskazanym jest, aby (na użytek własny) uzupełnić i dostosować projektowo technologię „Panel-Dom” do specyfiki potrzeb uczestników Programu Osadnictwa i (ewentualnie) do materiałowych i wykonawczych możliwości „Wspólnoty” (jeżeli „temat” produkcji paneli okaże się dla „Wspólnoty” interesujący);
10. W nawiązaniu do planowanego i dyskutowanego, ogólnopolskiego Programu Budownictwa Czynszowego (czyli społecznego – na wynajem), rozważyć połączenie mogielnickiej „Wspólnoty” z Zakładem Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Mogielnicy, w intencji powołania Towarzystwa Budownictwa Społecznego (a – tym samym – uprawnień dostępu do odnośnych funduszy celowych).

(G. Z.)