Marian Rzeczkowski (1921 – 1998)
Ofiarny, długoletni gajowy kompleksu leśnego „Dąbrowa”. Kochał las i przyrodę – nie był człowiekiem „Wspólnoty”, choć był jej członkiem-udziałowcem. Był leśnikiem z powołania i człowiekiem lasu. Był też człowiekiem słownym, rzeczowym, odpowiedzialnym, a przy tym spokojnym, życzliwym i pełnym zrozumienia. Trosce o las poświęcił kilkadziesiąt lat życia. Martwił się nadmiernym wyrębem drzewostanu, brakiem nowych nasadzeń, zaniedbaniami w pielęgnacji, „dzikimi” wysypiskami śmieci. Nie miał wrogów: nawet tych zatrzymanych „przy szkodzie”, cierpliwie przekonywał swym ciepłym „mazurzeniem”, by – miast niszczyć las –Czynili go sobie poddanym i pamiętali, że: Nie będzie nas, ale będzie las… Wspominajmy Go, patrząc na mogielnickie drzewa… Zmarł w Otalęży – w pełni lata, 19 lipca – spoczywa na cmentarzu, w Mogielnicy.
Barbara Bieniulis Strynkiewiczowa (1921 – 1996)
Wybitna rzeźbiarka, autorka blisko 200 rzeźb (w zróżnicowanych materiałach: gipsie, ceramice, marmurze, betonie narzutowym, stali spawanej, piaskowcu i in.). Absolwentka warszawskiej ASP (dyplom w pracowni prof. Franciszka Strynkiewicza, w 1949 r.). Docent i kierownik Zakładu Rzeźby, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1963 r. wraz z mężem – Franciszkiem Strynkiwiczem – tworzyła w Ich wspólnej posiadłości artystycznej, w Mogielnicy. Zmarła w 1996 r. w Warszawie. Spoczywa na Cmentarzu Instytutu Niewidomych, w Laskach, pod Warszawą (obok męża i jedynej córki – Doroty).
Zygmunt Bolesław Bieniulis (1895 – 1963)
Artysta-rzeźbiarz (tworzył głównie w dziedzinie medalierstwa, np.: „Św. Barbara”). Syn Jana i Emilii Werstak. Urodzony w Warszawie. Zmarł nagle w Mogielnicy, podczas wystawy rzeźb swej córki – Barbary Bieniulis Strynkiewiczowej. Został pochowany i spoczywa na cmentarzu w Mogielnicy.
Stanisław Budzik (1935 – 2003)
Rolnik, niestrudzony społecznik – wrażliwy na potrzeby innych – wielokrotny i długoletni sołtys wsi Tomczyce, zasłużony radny Gminy Mogielnica. Żył problemami lokalnej społeczności, chciał uczynić życie na wsi łatwiejszym i lepszym. Był jednym z inicjatorów budowy mostu na Pilicy w Tomczycach, za jego „sołtysowania” powstały tutejsze działki rekreacyjne, z górą 10 lat walczył o zakończenie budowy drogi do Ługowic. Był Człowiekiem Instytucją. Do końca żył w małym, drewnianym domku – obok sklepu – i niczego „nie załatwił” dla siebie… Zmarł w Tomczycach , spoczął na cmentarzu w Michałowicach.
Ewa Salamon (1938 – 2011)
Rysowniczka i ilustratorka blisko stu książek dla dzieci i młodzieży, projektantka: grafiki użytkowej (plakaty, pocztówki, kalendarze), zdobnictwa ceramiki, rysunkowych filmów animowanych, bajkowych slajdów dla dzieci (np. Świniopas” i wiele in.). Tworzyła w stylistyce i kolorystyce bardzo „baśniowej”. Urodzona w Mogielnicy – córka Romana Lewandowskiego i Pauliny Lubienieckiej z Sambora oraz wnuczka przedwojennego burmistrza Mogielnicy: Bronisława Lewandowskiego. Ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych – Wydział Grafiki, dyplom uzyskała w 1960 r., w pracowni prof. Jana Marcina Szancera. Zmarła w Warszawie, pochowana została na Cmentarzu Bródnowskim.
Zdzisław Szeląg (1932 – 2011)
Filolog polski, nauczyciel szkół średnich w Mogielnicy i Grójcu, wreszcie prof. dr hab. Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Wieloletni działacz społeczny i kulturalny naszego Regionu, m. in.: prezes Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza, wydawca Słownika Wiedzy o Grójeckiem, przewodniczący Rady Programowej Muzeum im. K. Pułaskiego w Warce. Zmarł w Grójcu, spoczywa na tamtejszym Starym Cmentarzu.
Stefan Treugutt (1925 – 1991)
Syn Sylweriusza, historyk literatury i krytyk teatralny.
Flora Bieńkowska (1914 – 1990)
Powieściopisarka („Południe wieku”, trylogia: „Dalekie drogi” – „Czyściec”, „Smuga światła”, „Pusta kwinta”), poetka, publicystka, dramaturg. Urodzona w Mogielnicy, w rodzinie szewca Trynkusa. Zmarła i została pochowana w Warszawie.
Antoni Longin Orlewicz (1856 – żył w 1940)
Lekarz medycyny ogólnej (chorób wewnętrznych), praktykujący w Mogielnicy w latach: 1885 – 1937 (nie posiadał zakładu leczniczego). Pochodził z Władysławowa, na Litwie. Dyplom na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał w 1885 r. Był aktywnym i zasłużonym społecznikiem: organizatorem szkolenia zawodowego młodzieży, początków lecznictwa publicznego w Mogielnicy i pierwowzoru „Sanepidu” (z zakresie badania mięsa rzeźnego z uboju domowego i w mogielnickim szlachtuzie). Był współzałożycielem tutejszej Ochotniczej Straży Pożarnej (stąd „imię” wozu pożarniczego lokalnej OSP: „Antoś), a wraz z żoną Władysławą z Kawalerowiczów) inicjatorem pierwszego, mogielnickiego Domu Kultury i Teatru Amatorskiego. W Warszawie – aż do śmierci – mieszkał na Żoliborzu. Nie udało się ustalić roku ani miejsca jego śmierci.
Czesław Ścisłowski (1904 – 1971)
Fizyk, urodzony w Mogielnicy, absolwent tutejszego Seminarium Nauczycielskiego, jeden z aktorów mogielnickiego Teatru Amatorskiego. Ukończył Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie też – z kolei – obronił swą dysertację doktorską. Autor i współautor podręczników szkolnych i akademickich z dziedziny fizyki. Pracownik naukowy i dydaktyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Redaktor naukowy dwumiesięcznika dla nauczycieli: „Fizyka w szkole”. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.
Franciszek Strynkiewicz (1893 – 1996)
Artysta-rzeźbiarz, urodzony w Mogielnicy. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Siennicy. W 1927 r. uzyskał dyplom w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Asystent prof. Tadeusza Breyera na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, później także współpracownik profesorów: Feliksa Czajkowskiego i Karola Stryjeńskiego. Od 1946 r. – profesor ASP w Warszawie i jej trzykrotny rektor. Autor i twórca ponad 230 prac w zróżnicowanych materiałach. Od 1963 R. – na emeryturze – współtworzy (z żoną, Barbarą Bieniulis) eksperymentalną pracownię i ekspozycję rzeźby plenerowej, w Mogielncy. Zmarł w Markach, spoczywa (wraz z żoną i córką) na cmentarzu w Laskach, pod Warszawą.
Leonard Pękalski (1896 – 1944)
Artysta-malarz, ilustrator – urodzony w Grójcu. Bliski kolega Franciszka Strynkiewicza. Zmarł w Warszawie (podczas powstania warszawskiego).
Krystyna Nastulanka (1921 – 1999)
Filolog polski, dziennikarka, absolwentka Polonistyki Uniwersytetu Lódzkiego. Pracowała w Warszawie, m.in. w redakcji „Polityki” (autorka cyklu wywiadów ze znanymi osobistościami świata polskiej kultury). Do końca życia pozostała wierna Mogielnicy, gdzie miała dom po rodzicach, stale tu przyjeżdżała i czynnie uczestniczyła w naszym życiu społeczno-kulturalnym.
Zygmunt Kotlicki (1925 –
Artysta-rzeźbiarz, medalier – urodzony w Mogielnicy, w rodzinie znanych masarzy. Wyższe studia artystyczne ukończył w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskał w 1956 r. Autor projektów medali – m. in.: „Dni Opola”, „Spartakiada Ziemi Lubuskiej” oraz rzeźb – m. in.: „Popiersie Ignacego Paderewskiego” (gips) oraz „Głowa starca” (żeliwo). Był wykonawcą pamiątkowej metaloplastyki z okazji 100-lecia urodzin prof. F. Strynkiewicza. Żył, tworzył i zmarł w Mogielnicy, pochowany został na tutejszym cmentarzu.
Józef Maroszek
Konstruktor broni palnej
Meir Jechiel Ibn
Cadyk religii żydowskiej ze sławnej dynastii
Szmul Ostrowiecki
Szanowany kupiec żydowski (z branży art. żelaznych)
Domaniewski Jerzy (1927 – 1955)
Pochodził z Domaniewic w pow. grójeckim, opodal Mogielnicy – czarny, szczupły, łysiejący „zatokowo”, z cienkim, garbatym, arystokratycznym nosem; z dużym poczuciem humoru. Z pozoru – „safanduła”, faktycznie – bardzo uzdolniony matematycznie, o fenomenalnej pamięci do liczb, zamiłowany szachista. Ojciec (rudy, mało urodziwy) – z zawodu księgowy, matka (czarna, o południowym typie urody) – uczyła na tajnych kompletach w Mogielnicy łaciny, a znała też jęz. francuski. Podczas II wojny mieszkali w Mogielnicy, w domu Godzimirskiego (ciotecznego brata burmistrza – Ludwika), przy ul. Warszawskiej. Po wojnie ukończył studia matematyczne i pracował w Związku Nauczycielstwa Polskiego, przy ul. Spasowskiego, w Warszawie (za czasów prezesa Eustachego Kuroczki). Miał kilka kotów (m. in. Zosię, Jolę), z którymi sypiał; „Dziś spałem z Zosią” – żartował wobec kolegów. Odżywiał się bardzo świadomie, wciąż licząc kalorie. Był asystentem prezesa Kuroczki, znał na pamięć wszystkie liczby dotyczące: budżetów, finansów, dokonań, historii i szczegóły bieżącej działalności ZNP – bezbłędnie cytował je na zawołanie, do wielu miejsc po przecinku. Zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach, podczas wyjazdu służbowego, z publicznym odczytem (prawdopodobnie o treści religijnej i antyklerykalnej) – do Częstochowy. Ojciec – szukający na własną rękę wyjaśnienia okoliczności zabójstwa syna – również został zabity w ok. miesiąc po nim. Sprawy tej nigdy nie wyjaśniono (jeśli ktoś posiada informacje, pozwalające uzupełnić bądź rozbudować sygnalizowane tu biografie – jest proszony o pomoc przy dalszym gromadzeniu materiałów i redagowaniu „panteonu” naszych, zasłużonych obywateli oraz przodków).
Ewa Frąckiewicz
Wnuczka burmistrza Mogielnicy – Ludwika Godzimirskiego; aktywny i zasłużony prawnik – sędzina Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie;
Opracowanie niniejsze jest w toku – będzie uzupełniane i doskonalone! Zwracam się więc z gorącym apelem: jeśli ktoś zna szczegóły niepełnych bądź brakujących biografii – uprzejmie proszę o pomoc, a także o informacje dotyczące wskazania źródeł mych dalszych poszukiwań!
– Grzegorz Zdziech
Dodaj komentarz